Imię: Xanxus
Przezwisko: Lunatyk
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 20
Rasa postaci: Wilkołak
Umiejętności wrodzone:
”Zew”– gdy zapada noc, a księżyc pojawia się na niebie chcąc, czy nie, przemienia się w wilkołaka. Przemiana wywołana w sposób naturalny nie podlega kontroli. Poprzez ból, którego doświadcza w trakcie przemiany wchodzi w tryb ”Berserker’a”, który nie pozwala mu racjonalnie myśleć. Niszy i miażdży co tylko wejdzie mu w drogę. Umiejętności kontroli umysły mogą mu wtedy pomóc bądź jeszcze bardziej zaszkodzić.
”Wybudzenie” – sztucznie wywołana śpiączka pozwala mu na obudzenie potwora. Jest to umiejętność kontrolowana, która pozwala mu na przemianę w bestię. Lecz nie dysponuje on wtedy aż tak brutalną siłą. Jest on wtedy świadom swoich czynów i użytkownicy telepatii, czy to też inne wilkołaki są w stanie się z nim porozumieć. Sztuczne przebudzenie strasznie wyczerpuje organizm i jest ono możliwe tylko raz na dobę. (Użyte może zostać dopiero po czterech postach od czasu zakończenia ”zewu”.
Umiejętności Nabyte:
”Gorąca krew” – poprzez przyśpieszenie pracy serca, krew w jego żyłach zaczyna szybciej krążyć. Skutkuje to dużo lepszym dotlenieniem organizmu, przez co ten staje się sprawniejszy. Mózg zapamiętuje więcej, ruchy są szybsze i płynniejsze, a ciosy silniejsze. Jednak gdy efekt spada następuje chwila otępienia, skutkuje to tym, że nie jest w stanie odpowiedzieć na ruch przeciwnika. (Czas trwania ”gorącej krwi” 2posty, ”otępienia” 1post, użycie 1raz na 8postów. Umiejętności tej może użyć jedynie w ludzkiej formie.)
”Wezwanie” – poprzez wycie przywołuje on wilki, które stają po jego stronie. W trakcie trwania tej umiejętności on sam nie jest w stanie zaatakować przeciwnika, lecz jest jak najbardziej podatny na ataki. (Czas trwania ”wezwania” 1post, użycie 1raz na 10postów. Umiejętności tej może użyć jedynie po wymuszonej przemianie w wilkołaka. Wraz z poziomem umiejętności liczba przyzwanych wilków zwiększa się. Poziom podstawowy=1wilk, zaawansowany=2wilki, rozszerzony=3wilki. Po atakach jako ”te wilki” traci nad nimi kontrole, a one same udają się w swoją stronę)
”Przebudzenie” – dzięki tej umiejętności będzie w stanie na krótką chwilę przejąć kontrolę nad ”Berserker’em”. (Czas trwania 1post. Użycie poziom zaawansowany 1raz na 2przemiany, rozszerzony 1raz na przemianę.
Wygląd: Mierzący metry dziewięćdziesiąt chłopak o wadze osiemdziesięciu pięciu kilo nie wyróżnia się niczym szczególnym. Włosy postawione ku górze są kruczoczarne. Na lewej skroni blizna dość pokaźna zajmująca sporą część profilu. Nieco niżej mniejsza znajdująca się na żuchwie. Twarz zazwyczaj zmęczona, podrapana, czy najzwyczajniej w świecie brudna. Oczy koloru zielonego są podkrążone i zmęczone, a wzrok nieobecny. Na szyi nosi różnego rodzaju pióra, amulety, czy tez jak widać ogon szopa. Wszystkie te ozdoby są przyczepione do kołnierza peleryny. Na szyi zwisa mu też luźno zawiązany krawat. Ubrany w białą koszule zapiętą dość niechlujnie, rozpiętą pod szyją. Mankiety pogięte i gdzieniegdzie przeżółkły. Spodnie czarne i wąskie z kilkoma kieszeniami bez jakichś rzucających się w oczy ozdób. Buty dość wysokie sięgające do łydki są w odcieniu szarym. Na plecach nosi jeszcze pelerynę, której kołnierz jest dość wysoki i gdy go zapnie zasłania mu usta. Peleryna niczym nie odbiega od innych, czarna z kilkoma zapięciami sięgająca do łydek.
W postaci wilkołaka jego budowa fizyczna ulega całkowitej zmianie. Wygląda jak humanoidalny wilk. Mierzy on wtedy dwa i pół metra, a jego waga sięga do stu siedemdziesięciu kilo. Innymi słowy w ogóle siebie nie przypomina. Postawa jak ludzka. Porusza się bez przeszkód na dwóch nogach, lecz cztery łapy to dla niego nie problem. Masa mięśniowa staje się wyrzeźbiona, lecz ukryta bod sierścią. Pokryty kruczoczarną sierścią z odcieniami szarości na torsie. Pysk wydłużony jak u wilka, kły już przeżółkły. Źrenice zwężona, a oczy przybierają kolor żółty.
Charakter: Od małego mało ufny. Nie izolujący się od społeczeństwa, lecz z dystansem do niego podchodzący. Stara się nie mówić za wiele o sobie by rozmówca nie mógł wykorzystać tego w przyszłości. Nieco oportunistyczny, stara się zawsze znaleźć dla siebie najlepsze wyjście z danej sytuacji nie patrząc na to, czy zostawia za sobą wrogów, czy też sprzymierzeńców. Dość twardo stąpa po ziemi mimo iż poprzez swój wzrok wydaje się nieobecny. Gdy sprawy zaczynają przybierać niewłaściwy obrót bądź temat schodzi na niego staje się on dość nerwowy i wybuchowy. Często wtedy wypowiada słowa, których by w normalnym stanie nie powiedział. Nie potrafi za dobrze kłamać właśnie przez to, że tak się wtedy zachowuje. W grupie zaprzyjaźnionych osób stara się zostawać w cieniu, lecz nie daje o sobie zapomnieć. Gdy trzeba potrafi się postawić.
W postaci wilkołaka staje się on Berserker’em, którego ciężko jest zatrzymać. W naturalnej przemianie zapomina kim jest i kim są dla niego otaczający ludzie. Nie rozróżnia wtedy dobra od zła. Działa tak jak każe u instynkt, który pragnie zabijać. W postaci kontrolowanej jest w stanie odróżnić przyjaciół od wrogów. Jednak jego punkt widzenia się zmienia. Tam gdzie naturalnie wybrałby pokojowe rozwiązanie to krew bestii karze mu walczyć nie koniecznie by zabić, lecz by zdominować i pokonać przeciwnika.
Orientacja seksualna: Heteroseksualny
Zainteresowania:
- łowienie ryb
- poznawanie kultur
- medycyna/alchemia
Historia: Wilkołaki od małego były wypuszczane ku ”wolności” dość wcześnie. On sam pożegnał się z matką w wieku 10lat. Mimo iż młody to jego ciała szybko się rozwijało. Od 5roku życia zaczęto go przygotowywać na to, że już wkrótce wybierze się w podróż. Nauczono go wszystkiego co miało mu pomóc przetrwać. Nie trenowana go sumiennie, lecz wykładano teorie i niekiedy sprawowano nad nim nadzór podczas prób kontrolowanej przemiany. Jako, że nie zawsze potrafił się skupić to skutki jego przemian były straszne. Nastał dzień, gdy miał opuścić swoich. Po kilku latach natrafił na osadników, którzy trafili na jeden z jego gorszych dni. Zmęczony po całonocnej przebieżce wyglądał strasznie. Wtedy to ci ludzie pomogli mu dojść do siebie. Zaproponowali mu by został na dłużej. Przystąpił na to mimo iż wydawało mu się to dziwne. Jego język nie był bez skaz. Źle składał zdania jak i nie dysponował pokaźnym zakresem słownictwa. To oni go nauczyli jak się porozumieć. Wiedzieli, że jest wilkołakiem. Widywali go i słyszeli już wcześniej, gdy mordował ich bydło. Każdej nocy tubylcy snuli zaklęcia, ozdabiali szałasy amuletami i trzymali bronie wykonane ze srebra pod poduszką. By właśnie ich gość się do nich nie dobrał. Młody wilkołak walczył w nocy z różnymi potworami, które męczyły mieszkańców osady. Były to różnego rodzaju potwory/stwory. Z każdą walką na jego ciele przybywało blizn. Jednak jedna z nich była szczególna. Ta ciągnąca się w dół na lewym profilu. Gdy był jeszcze w szal na skutek ponownej przemiany w człowieka. Zaatakował jednego z tubylców, ten broniąc się ciał go po twarzy. Na szczęście tubylca przeżył. Jednak chłopakowi nakazano opuścić osadę. Na pamiątkę tamtego miejsca dostał on nóż wykonany ze srebra i amulety, które mają go chronić przed koszmarami w nocy. Amulety przypiął do kołnierza peleryny, a nóż schował do prawego buta. Ruszył w dalszą podróż mając nadzieję, że w końcu znajdzie miejsce dla siebie.
Pochodzenie: Nie jest mu znana nazwa tego miejsca.
Broń: Wykonany ze srebra nóż myśliwski.
Ciekawostki:
- nie wysypia się
Indeks 
Sob Sty 17, 2015 4:17 am
