Dawne ścieżki Rodu Ichiro.

Obudziła się przez nagły powiew chłodnego powietrza. Usiadła po czym przetarła oczy, rozglądając się niepewnie. Ziewnęła rozciągając się. Usłyszała że burczy jej w brzuchu więc wyciągnęła z torby pomarańcze i jagody. Obierając jedną z pomarańczy zastanawiała się gdzie uda się dalej. Nie miała żadnych pomysłów.... Taak pójdę się wykąpać - szepnęła radośnie. Kochała mieć styczność z wodą. Już sobie wyobraziła jak zanurza się w gorącej wodzie, jak piana przykleja się do jej ciała. Na samą myśl dostała dreszczy. Zjadła pomarańcz oraz parę jagód po czym rozłożyła się powrotnie na ławce. Niebo było praktycznie bezchmurne. Zamruczała zadowolona po czym przymknęła na chwilkę oczy. Posiedziała tak chwilę po czym zebrała swoje rzeczy i ruszyła do łaźń.
z.t

Nadleciała nad tereny Trzech Ścieżek i z błyskiem w czarnych, ptasich oczach zniżyła swój ognisty lot.


Zanurkowała w jednej chwili w trawy między dwiema ścieżkami, bliżej jednak była tej splamionej krwią rodu Ichiro. Jeszcze w locie, póki ognie jej rdzawych piór nie dotknęły zarośli, przemieniła się w Waderę i wilczym skokiem wylądowała na czterech łapach z nieznacznym poślizgiem przez pas zieleni- leciała albowiem dość szybko.

Przewrócona na grzbiet, gdyby mogła zaczęłaby się śmiać, machając łapami wykaraskała się, by wstać i wtedy też przybrała finalną ludzką postać. Strzepnęła popiół z na wpół nagich ramion, okrywając ciało luźną, czarną szatą, która w trakcie finezyjnych manewrów, pod wpływem wiatru niefortunnie zsunęła się z ciała Demonicy.

-Pufff..-westchnęła cichutko, rozkładając ręce szeroko na trawie i znów przewracając się na plecy. Krople deszczu, który wreszcie zawitał w Krainie Białego Tygrysa, ukoiły jej rozentuzjazmowane popędy, gdyż płomienie co chwilę wydobywające się z jej dłoni, przypalały bezlitośnie ściółkę dookoła.

Białowłosa o dziecięco-szczęśliwym, ostro szkarłatnym wzroku, leżała teraz spokojnie, zamykając oczy, by nacieszyć zmysły zapachem i dotykiem błogich kropel. Dookoła unosił się dym z poprzypalanych kęp traw, które dopiero co przygasały, okrywane kolejnymi warstwami jesiennego deszczu.

Nim jeszcze ogniki zdołały na dobre zagasnąć, Polimorfka zapadła w sen. Z niemałym uśmiechem na ludzkich ustach.


EDIT:

Obudziła się gwałtownie zrywając do siadu. Odruchowo rozejrzała się dookoła, jak gdyby sen trwał jeszcze chwilę w jawnym świecie.

-Kso..-znów straciła kontakt z rzeczywistością.

~Cóż Ci się śniło, Messer?

Białowłosa złapała się za głowę, próbując samą siebie uspokoić i szepcząc coś niemalże niedostrzegalnym ruchem, roztrzęsionych ust.

~Czyżby jakiś koszmar?

Pytania były zbyt uciążliwe. Nie mogła pozwolić, by równowagą, którą zdołała odzyskać, zachwiało cokolwiek.

~Messer, pomogę Ci zapomnieć...-obrzydliwy pomruk Bestii, skłonił Demonicę do mocniejszego złapania się za skronie z nieukrywanym grymasem na drobnej, gładkiej twarzyczce.

-Ughhh.. -chcąc odgarnąć od siebie głos chorego instynktu, potrząsnęła kilka razy białą czupryną. Uniosła, zaskakująco raptownie wzrok do góry na niebo. Siedząc na trawie i z tyłu podpierając się rękoma w mgnieniu oka zerwała się do lotu. Płomienie tylko na chwilę rozświetliły postać Demona, potem rozeszły się po skrzydłach i pod naporem powietrza gasnąc, opuściły ją na dłuższy czas.


/zt